De wedstrijd in Ahoy is er altijd ééntje waar naar uitgekeken wordt. Lekker in de buurt en door sommige wordt het na Meerkerk als de 2e thuiswedstrijd gezien. Vooral het hele sfeertje er om heen maakt Ahoy zo leuk. Want eerlijk is eerlijk, maar de wedstrijd op een 60 meter baan zonder rook maakt het allemaal toch iets minder mooi.

Vrijdagavond werd er door een deel van het team vast afgereisd naar Ahoy om een proeftrek te maken. Samen met Red Impact en de Finse gast Hot Hunter was de 4,5 ton SuperSport goed vertegenwoordigt. Simply Green wist een goede testrun te maken en vol vertrouwen werd er ook gekeken naar zaterdag. Een ander deel van het team maakte in de werkplaats de laatste dingen in orde voor de afterparty zaterdag. Thuis gekomen is de trekker nog even gecontroleerd en helemaal klaar gemaakt voor zaterdag.

Traditiegetrouw stonden zaterdag morgen de eerste supporters om 09.00 uur voor de deur en niet veel later was het gezellig druk in de werkplaats. Niet veel later werden alle Herten in 2 bussen geladen en kon er afgereisd worden naar Ahoy. In de middagsessie werden eerst de SuperStocks en Trucks verreden en vervolgens was het de beurt aan de 4.5 ton SuperSport. Bruggeman was de eerste die aan mocht haken, maar helaas eindigde dit voor de gebroeders Bruggeman in problemen. De tractor leek op hol te gaan slaan en uiteindelijk werd ook de noodstop getrokken. Erg jammer voor deze John Deere die met zijn nieuwe look in Zwolle nog zo goed presteerde. Peeters was de tweede deelnemer en wist wel een behoorlijke run neer te zetten. De afstand voor de Turbo-Aardbei was 58,75. Besloten werd door de wedstrijdleider om de sleepwagen zwaarder te zetten. Simply Green was vervolgens de derde deelnemer. De spanning in het Hertenkamp, waar vandaag zo'n 200 man aanwezig was, steeg. Marien toerde de John Deere 4020 op en alles zag er goed uit. Met het wegrijden was het echter na precies 8.00 meter over met de turbo. Een doffe klap betekende het einde van deze turbo en te horen was hoe deze nog akelig lang draaide toen de motor allang uit was. Teleurstelling op de tribune en zeker ook achter het stuur en langs de baan. Met zoveel publiek op de tribunes werd het dus geen goede run voor Simply Green. Black Magic met zijn nieuwe eigenaar Gerard Hopmans was de eerste die een echter afstand neer mocht gaan zetten. Met een afstand van 47,46 was het nog niet bepaald een run uit het boekje. De Finse deelnemer Hot Hunter had een behoorlijke run en eindigde op 53,66. Deze machine heeft een 8,3 liter motor en mag 3200 rpm maken. Tijdens de run werd echter over de 3200 heen gegaan en dus leidde dit helaas tot een diskwalificatie. Manus Versluis was chauffeur van dienst bij Red Impact en wist met 58,30 de tot dan toe verste afstand neer te zetten. The Mystery had ook technische problemen en noteerde 9,08. De intercoolerbuis eindigde tussen de achterwielen van de trekker. Peeters kwam vervolgens terug om zijn proeftrek over te doen. Onder het motto vaak ben je te bang werd er een hoog verzet gekozen. Helaas bleek dit echter net té hoog en dus ging de motor uit bij een afstand van 45,81. Gerard Sikes mocht vervolgens proberen om zijn White Shadow voorbij de 50 meter te rijden om zo een finale af te dwingen. In een redelijke run kreeg de limburger dit voor elkaar met een afstand van 51,71. Up and Down presteerde dit vervolgens verrassend genoeg ook. Met een stabiele run kwam de John Deere tot 51,03.

Red Impact was de eerste in een finale van 3. Verruit de overtuigendste kwalificatie, maar dat telt in de finale niet meer. In de finale had de Inter 1086 best een goede run en kwam tot 54,99. Een pittige afstand waarop White Shadow zich als eerste mocht stuk bijten. Gerard Sikes had weer een goede run en kwam met 55,68 op een voorlopige 1e plaats. Als laatste deelnemer was het dus Up and Down die nog roet in het eten kon gooien voor White Shadow. Wederom een stabiele run, maar de afstand van 50,87 was te kort om de nummers één en twee nog te bedreigen. Al met al wel een knappe prestatie van de mannen uit Staphorst. Red Impact eindigde als tweede en White Shadow ging dus met de eerste plaats aan de haal.

De stemming in het Hertenkamp was na de plof even iets minder, maar dit duurde uiteraard niet lang. Al snel werd er weer genoten van de rest van de klasse. En winnaar Gerard Sikes kon dan ook op een staande ovatie rekenen met de prijsuitreiking. Na afloop van de wedstrijd werd er nog wat na gepraat bij de bus en niet veel later de touringcars weer opgezocht. Aangekomen in Brandwijk draaide de catering al op volle toeren. Het bier was koud en de shoarma en patat warm. Er werd nog even nagepraat over de wedstrijd en al snel wist DJ Fred de voetjes van de vloer te krijgen. White Shadow wist de weg naar Brandwijk ook nog te vinden en dat is één van de dingen die deze sport zo mooi maakt. Op de baan concurrenten, maar daar buiten kan iedereen het met elkaar vinden. Zoals waarschijnlijk niet de laatste keer dit seizoen was het nog erg lang gezellig en onrustig in Brandwijk.

Al met al een superdag, met de turbo als enige smet. Iedereen nogmaals bedankt voor hun komst en gezelligheid!